White Feather Sheri Dwa Ĺwiaty

[ Pobierz całość w formacie PDF ]

czym martwić.
Musi tylko poprosić ją, żeby została, zostawiła rezerwat
i wprowadziła się do niego. To było jedyne wyjście. Jedy�
ny logiczny wybór. Porozmawia z nią o tym. Porozmawia,
tylko nie teraz.
Ich ręce żyły własnym życiem, dotykając każdego miej�
sca na ciele partnera. Woda przepływała między nimi, uno�
sząca się z niej para tworzyła magiczny nastrój. Słońce za�
szło, ustępując miejsca srebrnemu księżycowi.
Uniósł ją do góry, sadzając na brzegu wanny. Wygląda
jak syrena, pomyślał, dumna bogini morza.
Nieśmiała. Zmysłowa. Wyzywająca.
Kobieta, w której się zakochiwał.
Tamrze kręciło się w głowie. To od gorącej wody i chłod�
nego powietrza San Francisco, pomyślała. Ale przede
wszystkim od tego, że Walker Ashton przyznał, że on też
się w niej zakochał.
Owinął ją w ręcznik, a ona przyglądała mu się spod
rzęs.
Jej puls nie chciał zwolnić.
Walker wziął drugi ręcznik, wysuszył się szybko i owinął
go wokół bioder.
- Wejdzmy do środka. Dam ci szlafrok. .
Weszła za nim do mieszkania. Podobała jej się myśl, że
założy coś, co należy do niego.
Zaczekała w salonie, a Walker po chwili powrócił z plu�
szowym, grubym szlafrokiem, który okazał się o wiele na
nią za duży.
- Jest idealny - powiedziała.
Dla siebie przyniósł parę dżinsów. Jego pierś wciąż jed�
nak była naga, a woda spływała po niej małymi strumycz�
kami. Tamra miała ochotę znowu go dotknąć.
- Napijesz się ze mną wina? - zapytał.
- Czy chcesz mnie upić?
- A potem wykorzystać? %7łebyś wiedziała. - Mrugnął do
niej. - Rozpracowałaś mnie.
- No dobrze. Ale tylko trochę. Nie piję alkoholu zbyt
często.
- Nie ma problemu. - Nalał jej, a sobie napełnił kieliszek
o wiele hojniejszą ręką.
Tamra wzięła do ust łyk pinot noir.
- Jest z twojej rodzinnej winnicy? - zapytała.
- Tak. - Odwrócił butelkę w jej stronę, żeby mogła przyj�
rzeć się etykiecie. - Najlepsze wino.
Siedzieli przez chwilę w ciszy i Tamra rozkoszowała się
atmosferą.
- Chciałbym, żebyś się do mnie wprowadziła.
- Tutaj?
- Tak, tutaj. Chcę dzielić moje życie z tobą.
Wszystko w jej wnętrzu zamarło. Prosił ją, żeby by�
ła z nim, została z nim... Jak jednak mogła się na to zgo�
dzić? Jak mogła mieszkać w mieście? Udawać kogoś, kim
nie jest?
Tamra ścisnęła poły szlafroka, zamknęła oczy, po czym
znów je otworzyła. Czy popełniała błąd? Czy będzie ża�
łowała tej decyzji przez resztę życia? Czy będzie płakała
z tęsknoty za nim w długie, samotne noce?
- Nie mogę opuścić Pine Ridge - powiedziała ze ściśnię�
tym gardłem. - Próbuję czegoś tam dokonać, pomóc na�
szym ludziom.
- Nie chodzi o plemię. - Jednym łykiem wypił kieliszek
do dna. - Chodzi o nas. O ciebie i o mnie.
- Dlaczego ty nie możesz się przenieść? - zapytała.
- Ja? W rezerwacie? To nigdy się nie uda i dobrze o tym
wiesz. Zajmuję się bankowością inwestycyjną. To potra�
fię i to mam we krwi. Miałbym to zostawić? Co bym robił
w Pine Ridge?
- A co ja bym tutaj robiła?
- Masz dyplom z marketingu - odparł. - Poradzisz sobie
w San Francisco. Dopasujesz się do miejskiej rzeczywisto�
ści. Już tutaj mieszkałaś.
Potrząsnęła głową, a łzy napłynęły jej do oczu. Nie mog�
ła opuścić ziemi swoich przodków.
- Pine Ridge to mój dom.
- Więc po co mówiłaś mi, że mnie kochasz?
- Bo chciałam, żebyś wiedział, co czuję.
Napełnił swój kieliszek i znów wypił go duszkiem.
Tamra odstawiła kieliszek na stół, obok butelki. Ona ni�
gdy nie piła alkoholu, żeby złagodzić swój ból. Zbyt wiele
widziała w rezerwacie przykładów, do czego to może pro�
wadzić.
- Nie pij tyle, Walker. To nie pomoże.
- Nie mów mi, co mam robić. - Wstał i spojrzał na nią
pociemniałymi oczami. - Nie potrzebuję, żeby kobieta,
którą kocham, traktowała mnie jak dziecko.
Przyciągnęła kolana do klatki piersiowej.
Walker wcisnął ręce do kieszeni.
- Myślałem o tym, jak trudno mi będzie rozstać się z to�
bą. Ale i tak cię sTrace, i tak.
- Ja też. Ale nie spodziewałam się cudu - odpowiedzia�
ła. - W głębi duszy wiedziałam, że nigdy nie zmienisz dla
mnie swojego trybu życia. %7łe nigdy nie przeprowadzisz się
do Pine Ridge.
- A ty nie przeniesiesz się tutaj.
Podniósł butelkę, spojrzał na etykietę Ashtonów i przez
chwilę Tamra obawiała się, że rzuci nią i roztrzaska o ścia�
nę. Powstrzymał się jednak.
A kiedy ich oczy się spotkały, kiedy spojrzał wprost na
nią, wiedziała, że nigdy już nie będzie taka, jak przedtem.
Bez względu na to, ile lat minie, jak bardzo będzie próbo�
wała wymazać go z pamięci, on na zawsze pozostanie męż�
czyzną, którego kocha.
Walker i Tamra wrócili do Napa Valley dzień wcześniej.
Walker zostawił ją w swoim apartamencie w posiadłości,
twierdząc, że ma coś do załatwienia. Pojechał do domu swo�
jej siostry, żeby porozmawiać z matką. Siedział teraz obok niej
na ławce w patio Charlotte. W ogrodzie kwiaty, drzewa i rośli� [ Pobierz całość w formacie PDF ]