[ Pobierz całość w formacie PDF ]

Wciągnął nagle powietrze i napotkał zdziwione spojrzenie Millie.
- Co oznaczają litery  F"? - zapytał.
-  Fajnie". - Jej twarz rozjaśniła się. Jak zawsze, gdy opowiadała o swych
uczniach. Była taka piękna, nawet ze smugami kurzu na policzkach. - Ale musiałam
się dość długo zastanawiać, zanim na to wpadłam.
Roześmiał się.
- To musiały być bardzo długie chwile.
- I to jak.
Z każdą kolejną minutą czuł, że urok Millie coraz silniej na niego działa, a
jego postanowienie słabnie.
Powoli zbliżali się do końca tego etapu wyścigu.
54
S
R
Millie zauważyła flagę. Colt, gospodarz programu, stał na macie oznaczającej
punkt kontrolny.
Po jej zmęczonym ciele spłynęło poczucie ulgi. Przez całe popołudnie,
ociekając potem, wypatrywali na straganach tkaniny ze wzorem pasującym do ich
próbki. Była na ostatnich nogach. Od przekładania bel z materiałami bolały ją ręce.
Wciąż miała w uszach huk petard odpalanych przez dzieciaki, czuła zapach jedzenia
na targu mieszający się z zapachem kadzideł palonych na stopniach kościoła.
Dojechali do miasteczka Panajachel, gdzie mieli odnalez
ć ostatnią na tym etapie
instrukcję.
- Biegnij - rzucił Jace, wydłużając krok.
Bolało ją całe ciało. Miała zawroty głowy. Marzyła o wodzie i o okładach z
lodu.
- Nie dam rady.
- Dajemy z siebie wszystko - przypomniał jej. - Udawało ci się przez cały
dzień, uda się i teraz.
Jace ma rację. Uda jej się. Nie dla siebie. Nie dla niego. Dla dzieciaków.
Pomimo głodu i wyczerpania wykrzesała z siebie resztki energii. Wykorzystując
całą siłę woli, dogoniła Jace'a.
- Mówiłem, że dasz sobie radę.
Po głosie poznała, że Jace się uśmiecha.
Flaga łopotała na wietrze. Millie miała w ustach pył, ale nie zwracała na to
uwagi. Do punktu kontrolnego zostało zaledwie trzydzieści metrów.
Udało jej się. Im obojgu się udało.
Z ciężko bijącym sercem patrzyła na rysunek kuli ziemskiej na zielono-
niebieskiej macie. %7łółtymi gwiazdkami oznaczono miasta, w których już byli.
A
ączyły je czerwone linie.
55
S
R
Millie wskoczyła na matę obiema nogami, zupełnie jak jej uczniowie przy
grze w klasy podczas przerwy. Wilgotne od potu włosy przykleiły jej się do
policzków. Mięśnie nóg bolały ją z wysiłku.
- Millie i Jace... - Colt zawiesił głos z wyrazem śmiertelnej powagi na twarzy.
Nie są ostatni. Po prostu wiedziała, że nie mogli pojawić się w punkcie
kontrolnym jako ostatnia drużyna.
- Jesteście na trzeciej pozycji.
Całe napięcie z niej wyparowało. Poczuła pod powiekami łzy. Jace podniósł ją
z ziemi i uścisnął.
- Piegusku, udało się!
Przyciskał ją coraz mocniej. Był gorący i spocony tak samo jak ona. Nigdy w
życiu nie było jej tak dobrze.
Czuła bicie jego serca, patrzyła mu w oczy. Jego wargi były tak blisko.
Zapragnęła go pocałować.
Ale nie są przecież sami. Colt, Zack, Ryan, kamera... Zaczęła w niej narastać
panika.
Zaraz, przecież Jace tylko ją przytulił. Nie chodzi o żadne uczucia, żaden
pociąg fizyczny. Po prostu podziękował jej za sukces. To, że chciała go pocałować,
też o niczym nie świadczy. Po intensywnym wysiłku pojawiają się takie irracjonalne
myśli. Brak snu, brak jedzenia, odwodnienie. Trudno wtedy o rozsądek.
- Jace, chcesz mieć partnerkę na resztę wyścigu? - spytał Colt.
Jace postawił ją na ziemi. Serce Millie przyspieszyło. Wiedziała, że na
początku nie spodziewał się po niej wsparcia ani pomocy, ale pokazała mu, co
potrafi. Na pewno zmienił zdanie, bo inaczej nie dodawałby jej tak mocno otuchy na
ostatnim odcinku.
- Z
wietnie nam idzie - powiedział wreszcie.
- A jakie jest twoje zdanie, Millie? - Colt podsunął jej mikrofon.
- Umiemy się dogadać.
56
S
R
- Znakomicie. - Colt uśmiechnął się. - Miłego odpoczynku. Macie tu
prysznice, jedzenie i łóżka polowe.
- Prysznic bardzo się przyda - powiedział Jace.
Skinęła głową, nie ufając własnemu głosowi. Prysznic, super. W łazience nie
będzie przy niej ani Jace'a, ani kamery.
ROZDZIAA
PI
TY
Minęło ponad jedenaście godzin. Nad horyzontem pokazywały się pierwsze
promienie słońca. Millie nie była przyzwyczajona do wstawania o tak wczesnej
porze. Stała w łazience, ochlapując twarz zimną wodą.
Fizycznie czuła się znacznie lepiej. Zjadła pyszną kolację złożoną z lokalnych
specjałów, zmyła z siebie pot i kurz i spała blisko dziesięć godzin na całkiem
wygodnym polowym łóżku w zbiorowej sali schroniska nad jeziorem Atitlan. Ale
emocjonalnie była wykończona.
Nie samym wyścigiem, lecz obecnością Jace'a.
Ponowne przeżywanie tego, co się wydarzyło na planie  Pana młodego", to
jedno. Drugim problemem, znacznie poważniejszym, okazał się nieoczekiwany
pociąg do Jace'a. Millie poczuła dreszcze. Ale ich powodem nie był poranny chłód.
Nie miała do Jace'a pretensji, że wtedy ją odtrącił. Mieli zupełnie inne
oczekiwania wobec życia. Wybór Desiree był dużo lepszą decyzją. Nie mówiąc o
tym, że uniknęła tego całego medialnego przedstawienia, w które nieuchronnie za-
mieniłby się ich ślub.
Miała pretensje do siebie, że znów się w nim zakochała. %7łe myśli o nim.
Patrzy, jak zasypia. Pragnie jego pocałunków. Skrzywiła się.
Pozwoliła się ponieść fantazjom. W tych programach, wbrew ich nazwie,
prawie nic nie jest prawdziwe. No, może z wyjątkiem miejsc. Ale nie jej uczucia.
57
S
R
Oczywiście ciało Jace'a i jego silne ramiona są prawdziwe, tak samo jak jego
pewność siebie i poczucie humoru. Ale prawdziwy Jace Westfall jest twardym,
świadomym swojego wizerunku zawodnikiem, bez pardonu dążącym do sukcesu.
Nie wolno jej zapomnieć, że gotów jest zrobić wszystko, by wygrać.
Nawet mówić miłe rzeczy kobiecie, którą wcześniej próbował zniechęcić do
udziału w wyścigu.
Millie wyprostowała się. Dobrze, nie potrzebuje jego zachęt. W ogóle go nie
potrzebuje.
Z tym przekonaniem wytarła twarz i wklepała w skórę krem nawilżający. Nie
miała najmniejszej ochoty na makijaż, ale obiecała wizażyście, że przynajmniej
spróbuje powtórzyć jego czarodziejskie sztuczki. Na szczęście dał jej całą torbę
kosmetyków, bo zwykle używała jedynie kremu z filtrem i błyszczyka na usta.
Do łazienki weszła starsza kobieta w pomarańczowych spodniach od dresu i
T-shircie.
- Dzień dobry.
- Cześć. - Millie wyjęła pojemniczek z podkładem z pudru mineralnego i
gruby okrągły pędzelek.
- To ty występowałaś w  Panu młodym"?
Millie pomyślała, że już nigdy nie uwolni się od tamtych sześciu tygodni na
planie. Dla nikogo nie było ważne, że jej życie ani nie zaczęło się od tego programu,
ani na nim nie skończyło. Mimo to skinęła głową.
- Jestem Millie.
- Constance Sutherland. Znajomi mówią na mnie Connie.
- Miło cię poznać, Connie.
Spojrzenie ciemnych oczu kobiety złagodniało.
- Jak sobie dajesz radę? [ Pobierz całość w formacie PDF ]