[ Pobierz całość w formacie PDF ]

byłaby zażenowana spędzaniem piątkowego wieczoru w domu w towarzystwie własnego
taty, lecz po tygodniu organizowania pokazu mody, uganiania się za Violet po mieście
oraz niespania do póz
na, żeby poszeptać przez telefon z Sorenem, czuła się tak wypom-
powana, że nie była w stanie znieść żadnych silniejszych bodz
ców.
Violet wyciągnęła się z Olivią na kanapie, z głową spoczywającą między jej stopami,
zaledwie kilka cali od dłoni Maca i telewizyjnego pilota. Była to jedna z tych nielicznych
okazji, gdy znajdowali się tak blisko siebie, a Olivia od czasu do czasu przyłapywała Violet
na spojrzeniach rzucanych Macowi, jakby siostra chciała się upewnić, że on nadal tam
jest.
 No nie!  jęknął Mac, wymachując ręką przed ekranem.  Skąd oni tych ludzi wy-
trzasnęli? Urzędowym językiem Brazylii jest portugalski!
Olivia podniosła wzrok znak  Vogue a , który matka przyniosła z salonu fryzjerskiego
i wymieniła szybkie spojrzenie z Violet. Oglądanie tego kwizu było niegdyś wieczornym ry-
tuałem w dni robocze. Mac pilnował, by kolacja znalazła się w piekarniku przed siódmą,
po czym zasiadał z córkami w salonie, czekając na powrót Bridget z pracy. Miał niewielką
152
Alexandra Bullen  %7łyczenie
tolerancję dla nieprawidłowych odpowiedzi, co nie oznacza wcale, że sam znał wiele pra-
widłowych. Zwykle czekał, aż prowadzący poprawi nieśmiałego uczestnika, a następnie
z wielkim upodobanie akcentował tę poprawkę.
 Pokaż mu, Alex!  to było ulubione powiedzenie Maca.
Violet przewróciła oczami i trąciła Olivię w krzyż bosą stopą. Niebieskie kwadraty
na ekranie zgasły, znajoma melodyjka ucichła, przechodząc w reklamę ekologicznej karmy
dla psów.
Mac głośno chrupał precel i spojrzał przez ramię na córkę. Przywykła do ukradkowych
spojrzeń, rzucanych w jej kierunku podczas każdej przerwy reklamowej, płytkich odde-
chów, unoszenia brwi, jakby zamierzał coś powiedzieć i wypychania zamiast tego ust je-
dzeniem.
Tym razem wyciągnął otwartą paczkę w jej stronę.
 Głodna?  zapytał.
Nie czuła głodu, ale przesunęła się na drugą stronę kanapy i nachyliwszy nad kolana-
mi Violet sięgnęła do torby po garść słonych precelków. Mac zaproponował serek kremo-
wy do maczania przekąski, ale grzecznie odmówiła.
 Zwariowałaś  wymamrotała Violet, tęsknie pożerając wzrokiem precelki. Wcinanie
serka z precelkami było tradycją Maca i Violet.
 Nie mam ci za złe  powiedział Mac, podnosząc niebieskosrebrny pojemniczek. 
To beztłuszczowe żarcie, które każe mi kupować twoja mama, smakuje jak kreda. Skoro
wszyscy tak się podniecają zdrowym trybem życia, dlaczego ktoś nie może wyprodukować
zdrowego jedzenia, które smakuje jak jedzenie?
Zastanawiała się nad powiedzeniem Macowi o targu rolnym, ale zdecydowała inaczej.
Udałby zainteresowanie, ale wiedziała, że nigdy nie będzie w stanie poradzić sobie z tło-
kiem i tak ogromnym wyborem. Był typem człowieka żyjącego wedle reguł, zapamiętał już
układ półek w najbliższym supermarkecie i przechwalał się, jak to może obrócić tam i z po-
wrotem równo w dwadzieścia minut.
 No, jedziemy dalej!  powiedział, gdy powrócił dżingiel programu i rozpoczęła się
druga część. Olivia rozważała poczęstowanie się kolejną porcją precelków, gdy przerwał
im odgłos obcasów mamy, stukających na schodach. Zarówno Mac, jak i Olivia wyprosto-
wali się odruchowo, jak gdyby oglądanie telewizji było akceptowalne wyłącznie w pozycji
na baczność. Nawet Violet opuściła obie stopy na podłogę.
153
Alexandra Bullen  %7łyczenie
Bridget stanęła w progu kuchni. Wyglądała zgrabnie w czarnym garniturze. Spod klapy
płaszcza wyzierał mandarynkowy sweterek, ten barwny akcent powielały małe pomarań-
czowe kokardki na czarnych butach z lakierowanej skóry.
 W tym zamierzasz pójść?  odezwała się Bridget, taksując wzrokiem Maca ubrane-
go w flanelowe spodnie od piżamy i koszulkę z logo Boston Celtics.
Mac, wpatrując się jak urzeczony w ekran telewizora, burknął coś, nie odrywając oczu
od programu.
 Co?  zapytał.  Myślałem, że tym razem zostaję w domu.
Bridget skrzyżowała ramiona i stanęła za jego fotelem, mrugając oczami i przenosząc
spojrzenie z telewizora na czubek jego głowy. [ Pobierz całość w formacie PDF ]