WhiteFeather Sheri Dwa Ĺwiaty

[ Pobierz całość w formacie PDF ]

dzielnicy, co apartament Edwarda. Tamra nie wiedziała
o tym.
- Co się stało? - zapytał, kiedy stali na tarasie i oglądali
panoramę miasta.
- Nic. Masz piękny dom.
- Daj spokój, Tamro, przecież widzę, że coś cię gryzie.
Dziwnie się zachowujesz.
Wzięła głęboki oddech, po czym spojrzała na niego.
Przyjechali około dziesięciu minut temu i Walker oprowa�
dził ją po ogromnych pokojach, pokazując supernowoczes�
ne meble, wannę z jaccuzi. Luksusowy, kawalerski aparta�
ment, pomyślała.
- Edward mieszka jakieś sześć przecznic stąd.
- Ojciec Jade? - Walker zmarszczył brwi i jego ciem�
ne oczy pociemniały jeszcze bardziej. - Czy masz zamiar
o nim myśleć przez cały czas pobytu tutaj?
- Oczywiście, że nie. To nic nie znaczy.
- Akurat, nic nie znaczy. - Odwrócił się. - Wciąż się przej�
mujesz Edwardem. On wciąż ma dla ciebie znaczenie.
- To, że straciłam dziecko, ma dla mnie znaczenie. Nie
spodziewałam się, że mieszkasz tak blisko niego.- Twoje
mieszkanie jest o wiele ładniejsze. Jego nie jest tak wysoko.
Ma beznadziejny widok.
Walkerowi udało się uśmiechnąć.
- Czy próbujesz ugłaskać moje ego?
- A udało mi się?
- Może troszkę. - Jego uśmiech stał się uwodzicielski. -
Ale wolałbym, żebyś głaskała coś innego.
Tamra uderzyła go w ramię i oboje się roześmiali. Była
pewna, że zanim słońce zajdzie, zerwą z siebie ubrania i bę�
dą się kochać. Po chwili spojrzała w stronę jaccuzi.
- Nigdy jeszcze nie robiłam tego w czymś takim.
- Naprawdę?
-Uhm. A ty?
- Tak, ale nie będę opowiadał ci szczegółów.
Nie chciała wyobrażać sobie innych kobiet w jego miesz�
kaniu. Wolała udawać, że Walker Ashton należy do niej. %7łe
zawsze będzie jej kochankiem. Jej i tylko jej.
- Może Edward już tu nie mieszka - powiedział niespo�
dziewanie.
- Minęły tylko trzy lata - odpowiedziała drżącym gło�
sem.
- Wiele się może zdarzyć w tak długim czasie. - Wciąż
patrzył jej w oczy. - My znamy się dopiero od dwóch ty�
godni.
Szesnaście dni, pomyślała, ale kto by to liczył?
Dotknął jej policzka i kolana się pod nią ugięły. W zwy�
czajnym świecie byliby zaledwie znajomymi. Ale ich świat
nie miał w sobie nic zwyczajnego. Stali się kochankami nie�
mal od razu. A teraz udawała, że on do niej należy, że może
wymyślać bajeczki i sama siebie oszukiwać.
- Tęsknisz za miastem? - zapytał.
Potrząsnęła głową, przypominając sobie miejsce, które
zostawiła za sobą: trolejbusy, chińską dzielnicę, most Gol-
den Gate, wzgórza i wiktoriańskie domy, poranną mgłę.
Zbyt wiele wspomnień, pomyślała. Miejsce, gdzie w ma�
łym grobie spoczywała Jade.
- Tęsknisz za rezerwatem? - zapytała.
- Za krótko tam byłem. - Wsunął palce w jej włosy.
Tamra poczuła ból, jakby go traciła.
Nagle ogarnęła ją panika. Czyżby się właśnie zakochi�
wała?
Walker nie był Edwardem. Nie był ojcem jej utraconego
dziecka. Ale Tamra chciałaby mieć z nim dziecko.
Patrzył na nią z bliska.
- Znowu czymś się martwisz.
- Po prostu mnie przytul. - Wyciągnęła do niego ręce,
a on ją objął.
Z zamkniętymi oczami wtuliła się w jego szyję. Przy�
ciągnął ją bliżej i Tamra wdychała jego zapach.
Czy zakochała się w nim? Po szesnastu dniach? Czy tra�
ciła głowę?
- Nie mogę jasno myśleć.
- Dlaczego?
- Nie wiem. - Chwyciła go mocniej, mimo że wiedziała,
że powinna go puścić. - Może to twoja wina.
- Nie wiń mnie. Chciałaś przyjechać do San Francisco.
- %7łeby odwiedzić Jade. - Nie żeby stracić serce.
- Odwiedzimy ją.
- Nie teraz. - Usłyszała swoje słowa. Potrzebowała chwi�
li czasu, żeby się pozbierać, zacząć myśleć o czymś innym.
- Zróbmy teraz coś innego.
- Możesz pojechać ze mną do biura.
Odsunęła się od niego.
- Masz zamiar pracować?
- Chcę sprawdzić, co się tam dzieje, dać znać mojej asy�
stentce, że jestem w mieście. Poza tym chciałbym, żebyś zo�
baczyła Ashton-Lattimer.
- To jedzmy tam.
Może widok jego biura przywoła ją do rzeczywistości.
Pół godziny pózniej Tamra i Walker dotarli do Dzielni�
cy Finansowej. Korporacja Ashton-Lattimer znajdowała się
w osiemnastopiętrowym budynku na California Street.
Kiedy znalezli się w środku, Tamra rozejrzała się, podzi�
wiając architekturę z przełomu wieków, Walker powiedział,
że wieżowiec zbudowano w 1906 roku, po wielkim pożarze.
Wyglądał na zafascynowanego jego historią.
Próbowała trzymać emocje pod kontrolą, ale w trakcie
jazdy windą na górę poczuła, jak ściany zaczynają się wo�
kół niej zamykać. Byli jedynymi osobami w tej małej prze�
strzeni.
Walker przebrał się w garnitur i wyglądał niezwykle
seksownie. Jak prezes ogromnej firmy. Ulubiony bratanek
Spencera Ashtona.
Uśmiechnął się do niej, a ona poczuła ucisk w gardle.
Wiedziała, że Walker ma w sobie jasną stronę, którą ukrył
przed stryjem.
- To naprawdę imponujące miejsce - powiedziała.
- Tutaj został zamordowany Spencer. Został zastrzelony
w swoim biurze. Pracował do pózna i...
Drzwi windy otworzyły się i Walker zamilkł. Czterna�
ste piętro, na którym znajdowały się biura Ashton-Lattimer,
było urządzone nowocześnie.
Walker przedstawił ją kilku pracownikom, z których
każdy traktował go z najwyższym szacunkiem. Zastana�
wiała się, czy tutaj, na szczycie łańcucha władzy, są jakieś
kobiety.
Pokazał jej swoje biuro - przestronny gabinet urządzony
w różnych odcieniach szarości.
To nie deja vu, powtarzała sobie. To nie był Edward. Po
prostu pobyt z Walkerem w San Francisco budził w niej
stare wspomnienia. I nowe obawy.
Rozstanie z Edwardem pozwoliło jej odnalezć samą sie�
bie. Ale utrata Walkera...
- Chodz - powiedział, przerywając tok jej myśli. - Przed�
stawię cię mojej asystentce.
Zaprowadził ją do mniejszego biura, ale najwyrazniej
kobieta za lśniącym biurkiem nie była tą, której się spo�
dziewał.
- Kerry? - Rzucił jej zdziwione spojrzenie. - Gdzie jest
Linda?
Kerry wstała. Była wysoka, miała kobiece kształty i pięk-
ne blond włosy. Nosiła lawendowy kostium podkreślający
jej fiołkowe oczy, otoczone długimi rzęsami.
Była po prostu piękna.
- Linda jest chora - powiedziała Kerry. - Złapała okrop�
ną grypę, więc ja ją zastępuję.
- Zwietnie. Wiem, że wszystkim doskonale się zajmiesz. [ Pobierz całość w formacie PDF ]