[ Pobierz całość w formacie PDF ]

Gdzie się podział naszyjnik?
Czyżby Erin miała go na sobie, gdy wyszła po raz ostatni w swoim życiu? Brakuje
naszyjnika, pierścionka z jej inicjałem i zegarka. Czy to wszystko odnaleziono
przy zwłokach?
Erin włożyła do walizki biżuterię Erin i zawartość jej sejfu. Postanowiła
wycenić wszystkie te kamienie i sprzedać je,
101
by opłacić pobyt Billy'ego w domu opieki. Nie obejrzała się za siebie, gdy po
raz ostatni zamknęła drzwi mieszkania 3B.
W środę po południu, około szesnastej, detektyw z szóstego komisariatu krążył po
pubach w okolicy Washington Sąuare ze zdjęciem Erin w kieszeni. Jak na razie,
bezowocnie, choć wielu barmanów rozpoznało Erin.
- Zaglądała tu czasami. Czasem spotykała się z kimś. W ubiegły wtorek? Nie. Nie
widziałem jej w tamtym tygodniu. Charlesa Northa nikt nie rozpoznał.
- Nigdy go nie widziałem.
W końcu w pubie Eddie's Aurora przy West Fourth Street barman oświadczył:
- Owszem, ta dziewczyna była tu w ubiegły wtorek. Ja wyjechałem na Florydę w
środę rano. Dopiero teraz wróciłem. Dlatego jestem pewien, że to był wtorek.
Rozmawiałem z nią. Powiedziałem, że wreszcie będę miał okazję się trochę
poopalać. A ona powiedziała, że ma cerę typową dla rudzielców i zawsze opala się
na czerwono. Miała się z kimś spotkać i czekała ze czterdzieści minut. Ale on
się nie pojawił. Miła dziewczyna. W końcu zapłaciła i poszła.
Barman był stuprocentowo pewien daty. Erin Kelley z pewnością przyszła tu o
siódmej. Na pewno nie spotkała się z nikim. Barman dokładnie opisał jej ubranie,
między innymi oryginalny naszyjnik z czegoś, co przypominało starożytne monety.
- To był naprawdę niezwykły naszyjnik. Wyglądał na dość drogie cacko. Poradziłem
jej, żeby nie chodziła po ulicy, nie zasłoniwszy go kołnierzem płaszcza.
Detektyw zadzwonił do agenta D'Ambrosio z pubu. Vince natychmiast skontaktował
się z Darcy, która potwierdziła, że Erin miała taki naszyjnik. Powiedziała mu
też o pierścionku z inicjałem i zegarku.
- Sądziłam, że znaleziono przy niej to wszystko.
- Miała na sobie tylko kolczyki i zegarek - powiedział cicho Vincent i zapytał,
czy może wpaść do niej na chwilę.
- Jasne - powiedziała Darcy. - Będę pracować do póz
na.
102
T
Yince pojawił się w biurze Darcy z kopiami zaznaczonych przez Erin ogłoszeń.
- Przejrzeliśmy dokładnie całe archiwum Erin. Znalez
liśmy między innymi kwit z
jednego z prywatnych sejfów bankowych, dostępnych przez dwadzieścia cztery
godziny na dobę. Erin wynajęła go na tydzień. Powiedziała, że boi się trochę
trzymać tak wartościowe kamienie w swoim mieszkaniu.
Darcy słuchała uważnie agenta D'Ambrosio, gdy opowiadał jej, że Erin z nikim się
nie spotkała w ubiegły wtorek.
- Wyszła z pubu sama o dziewiętnastej czterdzieści pięć. Skłaniamy się ku
teorii, że padła ofiarą jakiegoś zwykłego przestępcy. Wiemy, że miała na sobie
naszyjnik, ale nie znalez
liśmy go. Nic nie wiemy natomiast na temat pierścionka.
- Zawsze nosiła ten pierścionek - powiedziała Darcy. Yince pokiwał głową.
- Mogła też mieć przy sobie sakiewkę z diamentami.
Yince zastanawiał się, czy jego słowa docierają do Darcy Scott. Siedziała przy
swoim biurku, a jej bladożółty sweter podkreślał jaśniejsze pasemka w brązowych
włosach. W opanowanej twarzy oczy połyskiwały bardziej zielono niż orze-chowo.
Yince bardzo niechętnie wręczył Darcy kopię ogłoszeń zaznaczonych przez Erin
Kelley. Nie miał wątpliwości co do tego, że Darcy zacznie pisać do tych ludzi.
Nieświadomie zniżył nieco głos, mówiąc:
- Darcy, doskonale rozumiem gniew, który czujesz po stracie takiej przyjaciółki
jak Erin. Proszę jednak, żebyś nie odpowiadała na te ogłoszenia, w nadziei że
natrafisz na człowieka, który się podawał za Charlesa Northa. Zrobimy wszystko,
co w naszej mocy, żeby ująć zabójcę Erin. Wydaje mi się, że niezależnie od tego,
kto jest winien jej śmierci, grasuje w Nowym Jorku seryjny morderca, który
wybiera swe ofiary za pośrednictwem ogłoszeń towarzyskich. Nie chciałbym, żeby
się z tobą umówił.
Doug Fox nie wyjeżdżał ze Scarsdale przez cały weekend. Poświęcił czas Susan i
dzieciom i czuł się usatysfakcjonowany, gdy żona powiedziała, że na
poniedziałkowe popołudnie wynajęła nianię. Zamierzała pojechać na zakupy do
miasta
103 [ Pobierz całość w formacie PDF ]