087. Jordan Penny Serce w rozterce

[ Pobierz całość w formacie PDF ]

Głowa ją bolała. Podniosła rękę, by jej dotknąć, powinni mi pozwolić cię zabrać. Mogę ci powiedzieć,
krzywiąc się z bólu w ramieniu i marszcząc brwi, gdy że na szczęście nie masz żadnych trwałych uszkodzeń
palce dotknęły bandaża. - w każdym razie nie fizycznych. Tylko bardzo
nieprzyjemny zbiór siniaków i paskudnie rozciętą
Niejasne wspomnienia przemknęły jej przez głowę.
skórę na czole. Właśnie dlatego początkowo chcieli
Obrazy, które pojawiały się w koszmarnym śnie...
ból... strach... cię zatrzymać.
- Nie! - krzyknęła.
Nagle sobie wszystko przypomniała. Zadrżała w jego
- Charlotte, wszystko w porządku. Jesteś bez�
ramionach, mówiąc stłumionym głosem:
pieczna.
- Nie dotknął mnie. Nie... nie w ten sposób. Ale
Leżała nieruchomo w ciemności, a serce biło jej
miał taki zamiar. Brał mnie za swoją żonę.
gwałtownie. Co 01iver robi obok niej w łóżku? Czy
- Ciii... Wiem o tym. To był bardzo niebezpieczny
całkiem zwariowała? A może sobie tylko wyobraża...?
człowiek. Chory psychicznie.
Nie. Nie mogła sobie wyobrazić czułości obejmujących
- Nie powinnam była tam jechać. W głębi duszy
ją ramion, dłoni przyciągających ją w ciepło jego
wiedziałam, że coś z nim jest nie tak. - Przekręciła się
ciała, głaszczących uspokajająco plecy.
w jego ramionach. - Chciałam sprzedać te domy,
- Oliver... Co ty tu robisz? - Jej głos był napięty
żebyś ty ich nie dostał. Nie sądziłam... To mogła być
i ochrypły.
Sophy! - wybuchnęła nagle. - Mogłam była posłać
- Chciałaś, żebym był przy tobie... Pamiętasz?
tam Sophy!
Zmarszczyła czoło. Rzeczywiście, niejasno przypo�
Zaczęła płakać. Jej głęboki, rozdzierający szloch
minała sobie, że go wołała. To chyba było w szpitalu?
chwycił go za serce. Pożałował, że nie miał kilku
SERCE W ROZTERCE 151
150 SERCE W ROZTERCE
majakach. 1 rzeczywiście uspokoiła się, gdy tylko
minut sam na sam z jej prześladowcą, zanim pojawiła
wszedł do pokoju i ujął jej dłoń.
się policja.
Teraz była w domu już od blisko czterdziestu
To Sheila ostrzegła go o potencjalnym niebez�
ośmiu godzin, ale tak naszpikowana środkami nasen�
pieczeństwie. Gdy odkrył, że Charlotte wyruszyła do
nymi, że nie mogła pamiętać swego powrotu. Po�
pracy nie czekając na niego, też pojechał do miasta.
przedniej nocy spał trzymając ją w ramionach,
W biurze zastał zaniepokojoną Sheile. Przypadkowy
odganiając złe sny, uspokajając ją i tuląc. Jeśli mu
telefon od kogoś, kto rozmawiał z Danem Pear-
pozwoli, chciałby to robić do końca życia.
ce'em o łącznym kupnie całego blizniaka za przy�
- Powinieneś był mi pozwolić pojechać z Sheila
zwoitą cenę i został przez niego spławiony, uświado�
- powiedziała drżącym głosem. - Teraz całe miasto
mił jej, że Pearce na pewno nie zmienił zdania na
temat sprzedaży, a zatem wyciągnął Charlotte na już wie o naszych rzekomych zaręczynach, a gdy się
spotkanie w opuszczonym budynku z jakiegoś in� dowiedzą, że to nieprawda...
nego powodu. - A muszą?
Sheila wyjaśniła Oliverowi przyczyny swojego
Jego pytanie oszołomiło ją. Nagle poczuła chłód na
niepokoju, a on natychmiast zaproponował, że pojedzie
plecach. Objął dłońmi jej twarz, by nie mogła umknąć
tam, by sprawdzić, czy Charlotte jest bezpieczna.
przed jego wzrokiem.
Jego wyjazd nie uspokoił Sheili, zadzwoniła wiec
- Tak... Chyba że chcesz doprowadzić tę farsę aż
do swego męża, również prosząc o sprawdzenie.
do małżeństwa - powiedziała gwałtownie.
Dlatego też policja zjawiła się kilka sekund po
- Chętnie. Ale dla mnie to nie jest farsa, tylko
tym, jak 01iver wyważył drzwi i zobaczył nieprzy�
spełnienie pragnienia, które poczułem, gdy cię pierwszy
tomną Charlotte, leżącą na podłodze, z rozdartą
raz zobaczyłem.
bluzką i siniakami pojawiającymi się już na ra�
Patrzyła na niego niedowierzająco.
mionach.
- Gdy Vanessa nas przedstawiła? To niemożliwe.
Przez moment opanowała go dzika, ślepa żądza
- Nie. Pierwszy raz zobaczyłem cię na parkingu,
zniszczenia stojącego nad nią mężczyzny, ale natych�
gdy zabierałaś mi miejsce do parkowania. Przy�
miast wrócił zdrowy rozsądek, podpowiadający, że
glądałem ci się i wiedziałem, że powinienem być
przede wszystkim musi zaopiekować się Charlotte,
na ciebie wściekły. Tymczasem jedyne, co chciałem
a napastnikiem zajmie się policja.
Nie chciał jej jeszcze mówić, że gdy policja zawiozła zrobić, to wysiąść z samochodu, wziąć cię w ra�
Dana Pearce'a do domu, udało mu się jakoś wydostać miona i powiedzieć, że właśnie się w tobie za�
pistolet i odebrać sobie życie. Na to będzie czas kochałem.
pózniej... Charlotte patrzyła na niego z niedowierzaniem.
Z rozdartym sercem dowiedział się od personelu - Wszystko robiłem nie tak. Chciałem powoli,
szpitala, że nieprzytomna Charlotte wzywa go w swoich stopniowo zyskać twoje zaufanie, a potem miłość.
- 1 dlatego poiłeś mnie szampanem i kochałeś się
153
SERCE W ROZTERCE
152 SERCE W ROZTERCE
po prostu. - Wdzięczność i radość, że dałeś mi taką
ze mną? - spytała drżącym głosem. Czuła, jak budzi
rozkosz, taką...
się w niej nadzieja.
- Taką miłość - powiedział za nią. Wzruszenie
- Nie miałem takiego zamiaru. To znaczy, oczywiś�
zatamowało mu oddech, a gdy przytulił ją mocniej,
cie chciałem się z tobą kochać. Ale nie planowałem
wiedział, że poczuje jego łzy na swojej twarzy. - Och,
- albo tylko trochę... Pózniej spojrzałaś na mnie
Charlotte. Przeklinałem się za to, nienawidziłem
i spytałaś, czy chcę, a ja przez cały dzień byłem
samego siebie, że nie miałem dość samokontroli, by
w stanie myśleć tylko o tobie w tej cienkiej piżamie,
zaczekać, porozmawiać z tobą, najpierw powiedzieć
i... Och, Charlotte, nie rozumiem, jak ty w ogóle
ci o moich uczuciach. Wszystko zrobiłem nie tak.
mogłaś myśleć, że nie jesteś atrakcyjna. Jesteś najbar�
Chciałem być przy tobie, gdy się będziesz budzić, ale
dziej seksowną dziewczyną, jaką kiedykolwiek wi�
przyszli ci cholerni robotnicy. A potem było ci tak
działem, i tak cudownie nieświadomą wrażenia, które
niedobrze, wyglądałaś na chorą. Pojechałem do miasta,
na mnie wywierasz. Przy każdym spotkaniu z trudem
żeby przywiezć ci jakiś środek z apteki. Nie przyszło
udawało mi się trzymać ręce przy sobie.
mi do głowy, że po prostu pojedziesz do pracy.
,- Ale nigdy żaden mężczyzna...
- Musiałam. Bałam się, że powiesz to, co się
- Bo nie pozwalałaś im zobaczyć prawdziwej siebie.
zwykle mówi: że powinniśmy zachowywać się jak
Bo mroziłaś ich swoim chłodem, a oni, biedni głupcy,
dorośli ludzie i oboje zapomnieć o tym incydencie.
nie umieli dostrzec prawdziwej kobiety, ukrytej za
- A tak się zwykle mówi?
tymi wszystkimi wznoszonymi przez ciebie barierami.
Słyszała rozbawienie w jego głosie, wiec powiedziała,
- Nie wszyscy - szepnęła Charlotte, a on wiedział,
że nie mówi o nim. tłumacząc się pospiesznie:
- On był chory - powiedział szybko. - Nigdy nie
- Wiesz, o co mi chodzi. Nie odważałam się mieć
wolno ci myśleć, że to ty coś powiedziałaś czy zrobiłaś.
nadziei, że mnie kochasz. Widzisz, przez całe życie
To z powodu jego żony.
ojciec dawał mi do zrozumienia, że nie zadowalam go [ Pobierz całość w formacie PDF ]